Mexico City: slijmerige drankjes, omkopingen en de viering van de onafhankelijkheid!

20 september 2021 - El Espinal, Mexico

Zo! Na alweer een week in het land van de taco´s, heb ik eindelijk tijd en een plek gevonden om jullie er meer over te vertellen. Ik zit hier echt mega ongemakkelijk met een computer die helemaal scheef in een hokj zit waardoor mijn linkerarm geen bewegingsruimte heeft en verder zweet ik aardig weg hier met 1 symbolische ventilator aan het plafond, maar heb ik er gewoon voor over!

Na een prima vlucht waar ik de hele stoelenrij voor mezelf had en 2 hondenfilms heb gekeken (maar wel leuk dus). Landde ik zo ongeveer 4 uur ´s nachts op het vliegveld van Mexico City. De douane was ik redelijk snel door, dus op zoek naar een mogelijkheid om door de nacht naar mijn hostel te komen. Ik had gelezen dat je een uber kon bestellen, maar dan wel een endje uit het vliegveld moest lopen of een officiele taxi, maar die was al snel 3 keer zo duur. De uber bleek uiteindelijk vlak bij de ingang te stoppen, dus dat was makkelijk zat! Eerste indruk: ´s nachts is het mega rustig op straat, ik zag wel wat muurschildering met blacklights erop, zag er wel geinig uit. Alle hostels in Mexico hebben ontbijt inbegrepen, zo ook Casa Pepe, waar ik verblijf. Quesadilla stond onder andere op het menu, maar daar zat tot mijn verbazing geen kaas in, maar aardappel (net zoals thuis grapte de gids later). Terwijl ´quesa´toch echt kaas betekent. Het hostel bood een free walking tour aan, altijd een goede manier om de stad te leren kennen. Met een groepje Amerikanen, een Engelsman en 2 Duitse meisjes vertrokken ze. Ons gids, Juan, wist ons te vertellen dat zich onder de stad piramides bevinden, waar de gebouwen doodleuk bovenop zijn gebouwd. Ook is Mexico City op een meer gebouwd, want volgens de legende moest de stad gebouwd worden op een plek met een meer en cactussen. Niet zo handig, want met een meer als ondergrond zakt de stad nu 40 cm per jaar. Dus is even de vraag hoe dat er over een paar jaar bij staat. De tour zou vervolgens naar het Zocalo, centrale plein leiden, maar helaas was dat afgesloten, dus dreigde de tour na een minuut of 20 te eindigen. Gelukkig stond Juan er ook voor open om een alternatieve tour te doen. Zo gingen we naar Mercado San Juan, waar ze lokaal eten verkopen. Dat kwam neer op een hoop gefrituurde insecten. Ik heb een krekeltje verorberd, maar de schorpioenen en wormen toch links laten liggen, mentaal dingetje...Nu we toch bezig waren lokale producten te proberen gingen we ook maar gelijk aan de alcohol. Agave is in Mexico de basis voor vele dranken. Zo wordt er tequila en mezcal van gemaakt, maar ook pulque. Een gefermenteerde drank met een wat schappelijker alcoholpercentage. Ze hadden de originele en een paar met smaakjes. Voor de echte ervaring bestelden we eerst een kannetje van de originele. En dat smaakt, nou ja, best wel gefermenteerd, nogal zurig, bovendien is het wit en slijmerig, een substantie die aan ...... doet denken, nou je vul zelf meer in. Daarna vertelde Juan ook nog eens dat het verhaal rondgaat dat het met mensenpoep gemaakt wordt, huh? Bij navraag bij de barman schudde die verwoed zijn hoofd en vertelde dat het verhaal door de bierindustrie is verzonnen. Pulque was ooit de meest geconsumeerde drank, maar inmiddels heeft bier sterk aan terrein gewonnen. Ze hadden ook een versie met advocaat smaak en kaneel erop, die zou ik wel aanraden! Met een aantal van het groepje van de tour heb ik een paar dagen doorgebracht, waaronder Al, een Koreaanse Amerikaan met een topknot en de rest weg geschoren. Hoewel ik me heb weten te beheersen door niet te vragen waarom hij in vredesnaam dat kapsel heeft, moest ik wel heel hard lachen toen hij met zijn knotje aan een boom vast kwam te zitten, maar is allemaal goed gekomen haha. Daarna even genikst en toen deelgenomen aan powerhour in het hostel waarbij je van 6 tot 7 voor 50 pesos (ongeveer 2 euro) onbeperkt bier of margarita´s kan drinken. Vervolgens met een groepje nog pozoles gegeten, een lokale specialiteit, een soep met vlees. Op de kaart zag ik bij 1 van de pozoles ook cabeza staan, wat hoofd betekent. Toen kreeg ik een beetje flashbacks naar mijn ontbijt in Iran, dus toch maar een andere besteld...

De volgende dag hebben we met een groepje de taxi gepakt naar de piramides van Teotihuacan. Enorm oude bouwsels, waarvan een aantal er voor Christus al stonden. Het is ook mogelijk om een tour te doen, echter las ik op Wikipedia dat ze niet veel weten over de gebouwen, omdat ze de hieroglieven niet kunnen lezen. Dus kon me eigenlijk niet voorstellen dat een gids veel meer zou kunnen vertellen. Dat waren Al, Dan (Amerikaans) en Frederico (Argentijns) met me eens, dus deelden we een taxi. Rondom de piramides proberen kooplui je allerlei dingen te verkopen, veel dingen die geluid maken ook, zoals fluitjes en een soort panter van steen waarin je kan blazen en een pantergeluid na kan doen, we hadden dus een soort soundtrack erbij. De piramides zijn later weer door de Azteken in gebruik genomen, over het pad van de doden (he gezellig) liepen we naar de piramide van de zon, een groot gebouw met bergen erachter. Al met al bijzonder om te zien. Geinspireerd door de kooplui deed ik een jaguar na in Al zijn oor, schrok ie best wel van. Dat die jongen daarna nog met me om wilde gaan...haha. Terug in Mexico City bleek het grote plein niet meer afgezet te zijn. Al, Dan & ik konden er dus mooi een rondje omheen hangen. Extra leuk omdat er al versierselen hingen voor Independence Day de dag erop. Ook aten we nog streetfood, een soort van deeg van paarse mais met cactus erop, zag er best funky uit, maar smaakte lekker! Daarna nog even powerhour meegepakt en toen door naar Lucha Libre! Lucha Libre betekent letterlijk vrije strijd, of: free fight. Ook dit was mogelijk met een tour van het hostel, maar was ook prima te doen met een taxi en door aan de deur een kaartje te kopen. Het geheel is echt mega komisch. Je hebt dus om en om een stuk of wat verklede mannen of vrouwen in de ring die eerst met veel bombarie en in gekke pakjes binnenkomen en dan een soort show gevecht doen. Af en toe lijkt het meer op acrobatiek, maar soms worden ze ook met een flinke klap op de grond gesmeten. Het grappigste is nog het Mexicaanse publiek dat er helemaal in opgaat en leuzen schreeuwt, iets wat je meegemaakt moet hebben! Die avond ging ik met Tommy, een andere Nederlander nog op zoek naar een barretje, maar behalve een gaybar, waar Tom op een gegeven moment nogal ongemakkelijk van werd (hij kreeg ook veel aandacht, tot mijn pret), bleek het een aardig dode boel. Naar idee van Tom kochten we tijdens onze zoektocht naar een levendige bar een bvo´tje. Niet veel later werden we door de politie aangehouden. Drinken in het openbaar mag niet...met ons drankje weggooien kwamen we niet weg: of een boete, of 36 uur de gevangenis in. Tom had net gepind, dus nogal wat geld op zak. Ze vroegen ons eerst 3.800 pesos in het Spaans. Maar we konden niet alles verstaan, dus pakten Google Translate erbij. Vroegen ze in het Engels ineens 4.000 pesos, wat neer komt op zo´n 85 euro. Dacht al gelijk, dat gaan we niet doen. Dus heb beetje lopen rekken, het hostel gebeld, beetje rond gegoogled. Het bleek inderdaad verboden te zijn, maar er was nergens een getal voor de boete te vinden. Op een gegeven moment deed ik alsof ik alleen 500 pesos bij me had. Had veel meer, politie was het er ook niet mee eens dat ik ze de rug toedraaide om het te pakken. Maar ze accepteerden het wel, kan je dus over onderhandelen, je boete, wat een corrupte bende.

De dag erop ging ik met Dan en Al naar het park Chapultepec (veel namen zijn nog Azteeks). Daarin stond een kasteel waarin ook de geschiedenis van Mexico werd tentoongesteld met teksten en voorwerpen, leuke manier om wat achtergrond te krijgen. Vervolgens ging Dan nog naar de Basilika van Maria Guadeloupe. Dat was echter 45 van het park vandaan en ook niet in de buurt van het hostel. Dus Al en ik besloten dat we wel genoeg kerken in ons leven hebben gezien en zijn lekker door de straatjes van de stad gaan slenteren. Dat is wel een beetje het ding met Mexico Stad, er is superveel te zien en te doen, maar alles ligt wel mega ver uit elkaar. Dat moet je dus handig plannen, of toch wat dingen overslaan. Al en ik liepen toevallig nog tegen een bekende churros plek aan en ik heb chile en nogada gegeten. Een gerecht dat alleen in de maand september wordt geserveerd. Het is een enorme chili met een vulling van varkensvlees en gedroogd fruit en dan een soort zoete saus eroverheen. Het was niet mijn favoriet, ik vond de saus te zoet, maar het was iets om te proberen! Daarna terug naar het hostel om 200 jaar onafhankelijkheid van Spanje te vieren! Er was een DJ en er waren speciale aanbiedingen, hostelgangers en Mexicanen, kortom 1 groot feest! Die Mexicanen vonden mij maar wat interessant, dus de drankjes kwamen vanzelf mijn kant op. Favorietje die voor me gemixt is: een paloma, tequila met een soort citroen frisdrank en spuitwater, heerlijk! Daarna gingen we de straat op waar allemaal mensen met vlaggen zwaaiden en feest aan het vieren waren. Om 12 uur ´s nachts zou er vuurwerk zijn, volgens een Mexicaans meisje een van de spectaculairste shows. Gedurende het vuurwerk stond ik echter al lang en breed te feesten in een club. Gelukkig hoorde ik een dag later van een Europeaan dat het vuurwerk weinig voorstelde, kwestie van perspectief ;). Daar nog een paar uurtjes gedanst, af en een door Mexicanen aangesproken met gekke fratsen. Een heel jong uitziende gast die beweerde ook 31 te zijn, zijn ID laten zien met geboortedatum 2.000 en het alsnog volhouden. Een van de zovele die me op Instagram toevoegde en toen hij wegging zei dat ik hem een berichtje kon sturen als ik later nog ´wat actie´ wilde haha. In elk geval aan aandacht geen gebrek. Ook nog grappige gast ontmoet die enorm op Raven van Dorst lijkt, was niet eens beledigd toen ik foto liet zien, want hij leek ook echt. Toen tijd voor bed...

Dan denk je zeker, uitslapen de volgende dag....nou nee hoor, ter ere van de bevrijding van Mexico begon per 5 am een militaire parade door zo ongeveer alle straten van Mexico Stad en in elk geval ook pal voor ons hostel. Dat ging met een hoop tromgeroffel een geschreeuw gepaard. Dit leek me een goede dag om de bus te pakken naar Oaxaca de volgende plek, aangezien in Mexico City toch alles dicht zou zijn. Daarover later meer! Hasta luego!

1 Reactie

  1. Fribi:
    21 september 2021
    Natuurlijk heel stout om op straat te drinken, maar het is kennelijk niet verboden om half beschonken rond te hangen...
    Veel plezier!!!