Ilha Grande met de locals, een tropische fjord en de verjaardag van Paraty!

M'n tweede dag op Ilha Grande besloot ik het dorpje Abraao te verkennen en eindelijk wat foto's te maken. De meeste anderen gingen naar het Lopes Mendes strand, dan wel met watertaxi, dan wel met 3 uur durende hike. Ik had niet zoveel zin in een hike en schatte in de komende dagen nog genoeg stranden te zien. Dus ik ging lekker op m'n gemakje door het dorp en daarna naar Playa Preta met de barman. Ook een mooi strandje, maar dan op loopafstand. En weer een goede gelegenheid om m'n Spaans te oefenen. Gelukkig praatte hij veel haha en gaat antwoorden wel. 's Avonds heerlijk octopus, een lokale specialiteit, gegeten bij Canoas Ilha Grande. Samen met Martin, Andy & Chris. Ze zeiden dat het de beste van m'n leven zou zijn en dat was misschien wel waar. Dankzij Aashu trouwens ook een lokaal drankje ontdekt: Gabriela, een likeur met kaneel/limoen smaak, heerlijk!

De dag erop hadden we om 10 uur de boot. Of nou ja, iets later, want de boot was overboekt en we pasten er niet meer op. Gelukkig kwam een apart taxibootje ons oppikken. De bus die we op het oog hadden misten we toen wel. Maar een taxi bood aan om ons voor een prima prijs tot aan de deur te rijden, dus geen klagen. Op naar Paraty! Paraty heeft een heel schattig oud centrum at op de werelderfgoedlijst staat. Het loopt voor geen meter met allemaal hobbelige steentjes. Maar je kijkt wel je ogen uit met alle schattige gekleurde huisjes. Ik liep even alleen rond maar kwam binnen vijf minuten de Engelse meisjes van Ilha Grande alweer tegen. Ik at het ijsje van Liz op en kocht samen met ze een armbandje. Daarna gingen zij terug naar hun hotel en zocht ik Martin & Andy op bij een strandtent. Het begon al een beetje te betrekken toen ik daarheen liep en niet lang nadat ik onder de parasol was neergestreken barstte de hemel open. Het kwam werkelijk met bakken uit de lucht en ging steeds harder tekeer. Op een gegeven moment liep 1 van de barmannen naar de watergrens en begon grote gebaren te maken met zijn armen. Kwamen er een paar toeristen in kajaks aan. Het verbaasde me dat ze niet zonken met al het water wat erin moest vallen. Een half uur later kwam er zelfs nóg een groepje aan roeien. Gelukkig vonden ze de weg terug. Ondertussen zaten wij gezellig met een straathond onder de parasol verscholen, maar het ging steeds maar harder en uiteindelijk liep de barman ons met parasol en al naar de bar. Vervolgens regende ik alsnog helemaal nat onderweg naar het hostel, kon er niet eeuwig blijven. Het hostel Casa Viva Paraty is wel geinig. Er ligt een prachtige tropische tuin omheen met een groot zwembad in het midden. Het is alleen wel een kwartiertje lopen naar het centrum. In het hostel deed ik nog een spelletje met wat hostelgangers voor ik ging slapen.

Voor de dag erop had ik de tip van Nika gekregen om naar Mamangua te gaan. Dit is een tropisch fjord met een bolvormige rots (die ook sugar loaf mountain heet) er bovenuit stekend. Tropische fjorden, daar bestaan er niet zoveel van! We hadden de tip gehad om met de lokale bus naar Mirim te gaan en daar een boot te pakken. Maar Andy had een boot geregeld vanaf Paraty haven, dus dat was helemaal makkelijk. We hadden gelukkig weer een mooi zonnetje. Weer apps zijn hier totaal niet te vertrouwen, we hadden inmiddels begrepen dat het 's ochtends meestal zonnig is en einde middag begint te regenen, dus we konden het er wel op wagen. We stopten eerst bij felblauw water waar veel kleine visjes zwommen. Die voerden we stukjes brood waarop ze helemaal over elkaar heen buitelden om een kruimeltje te bemachtigen, mooi gezicht. Toen stopte de kapitein bij een strandje, maar het leek ons verstandiger eerst de berg te beklimmen. Je weet maar niet wanneer het weer omslaat. De klim was 1,5 uur omhoog en 1,5 uur weer terug. Het was goed te doen, maar ook best pittig met een hoge luchtvochtigheid en gladde stukken ertussen. Bovendien had ik Adidas sneakers zonder profiel aan omdat m'n hardloopschoenen nog helemaal doorweekt waren van de dag ervoor. Ik ben maar 1 keer uitgegleden haha, wel helemaal op m'n snoet. Oh ja en dan wordt er gewaarschuwd voor spinnen, slangen en schorpioenen, beetje oppassen dus. Het grootste deel van de klim is door het regenwoud, dus in elk geval lekker beschut. Het laatste stuk klauter je dan op een rond stuk rots. Daarbovenop heb je toch een mooi uitzicht! Bovendien waait er een heerlijk briesje, dus het is ook nog eens aangenaam afkoelen. Het was de hike echt helemaal waard! Vlak naast de berg heb je een strandje. Na de hike dook ik snel in het water. Lekker afkoelen en de modder van de val van me afspoelen. Daarna weer een leuk boottochtje terug. Er wachtte ons weer een kleine regenbui bij terugkomst. Dit keer was ik voorbereid met regen poncho.

Die avond zouden we uit eten gaan bij Pupu's Panc Party, daar serveren ze rauwe vis en eetbare planten. Dat leek me nou zo leuk! Helaas zaten ze vol. Cafe Margarida was een prima alternatief. Ze hadden gezellig live muziek. Wel jammer dat je dat dan einde avond op je rekening terugziet, maar oke. Daarna nog een drankje bij een cafe en een veeeel te grote caipirinha bij een kraampje op straat, onderweg naar de beach party. Alle bars gaan om 00.00 dicht, maar op het strand kan je nog tot 04.00 door. Er stond een podium middenop het strand waar je lekker omheen kon dansen. Dit keer techno, weleens lekker iets anders dan de Braziliaanse muziek. De straat hondjes dansten vrolijk met ons mee.

De volgende ochtend haalde ik het ontbijt van 10.00 maar net haha. Martin ging die dag terug naar Rio. Ik ontmoette Chris & Andy om te gaan waterfietsen. Ook geleerd dat een waterfiets in het Engels "pedalo" heet, ik had geen idee. Het jammere was dat ze helemaal geen waterfietsen verhuurden waar we afspraken hahaha. Kajaks dan weer wel, dus opteerden we daarvoor. We deden een klein heen-en-weertje, om een schiereiland heen naar een mooi ander strandje. Vervolgens gingen ook Andy & Chris ervandoor, op de bus naar Sao Paulo. Die middag deed ik zelf een rondje Paraty voor Souvenirs en at een burger bij van Gogh - je bent Nederlander of je bent het niet. En er was niet eens regen deze dag!

Toen brak alweer m'n laatste dag in Brazilie aan :(, een trieste zaak. Wel reden om er alles uit te halen. Samen met de Duitse Pia nam ik de lokale bus naar Trindade. Een naburig dorpje met meerdere restaurants. In de bus van 10.00 uur pasten we helaas net niet, toen moesten we een uur wachten op de volgende bus. Er zat nou eenmaal niets anders op. Zo stonden we wel vooraan in de rij en hadden we zitplaatsen. Met een minuut of 45 bereikten we het hippie dorpje Trindade. Eerst vertoefden we op het "normale" Praia do Rancho. Best mooi, maar ook druk met strandtenten en verkopers. Na een Acai bowl met banaan liepen we een stukje verder naar Praia do Melo. Veel mooier en rustiger! Het is een baaitje aan een tropisch regenwoud met rotsen in het midden. Heerlijk gelegen en rondgekeken naar locals die met veel gerucht een kokosnoot overgooiden. Voor de terugweg liepen we 45 min voor tijd richting bus en dat was een goede zet. Er stond al een kleine rij en die werd achter ons alleen maar langer. Wij hadden weer een zitplaats en waren met 30 min. terug. Ik deed de laatste inkopen (voornamelijk snacks die ik de volgende ochtend in het hostel vergat), alvorens we met een groepje van het hostel bij Thai Brasil gingen eten. Lekker Thais eten met Braziliaanse cocktails, wat wil je nog meer? Toen bleek die dag Paraty 357 jaar oud te zijn en dat moet natuurlijk gevierd worden! Er was een dorpsfeest met podium. Eerst een DJ en toen een lokale band. Helemaal gezellig. Ik maakte het niet al te laat, want de dag erop nam ik om 07.20 de bus naar Rio om in 1 ruk door naar het vliegveld te gaan. Dat wordt een lange reisdag. Wens m'n billen maar succes! Bij grote verrassing kwam m'n bus te vroeg aan. Hierdoor zat tijd op het vliegveld voor m'n laatste blog.

Brazilië was een feest, met én zonder carnaval. Veel leuke mensen ontmoet en mooie natuur gezien. Engels begrijpen ze niet veel van en Portugees blijven ze rustig tegen je praten ook al kijk je niet-begrijpend terug. Maar met rustig Spaans kom je een heel end gelukkig. Ik heb weer heel veel leuke mensen ontmoet die ik denk ik nog wel eens ga zien. En naar Brazilië wil ik zeker ook nog een keer terug. Zo'n groot land met nog veel meer mogelijkheden! Dank voor het meelezen en tot de volgende!