Rivieren, stranden & wildlife aan de Caribische kust: El Rio, Costeno & Palomino.

Wat te doen dus met mijn laatste week? In mijn originele plan zou ik ook naar Barichara & San Gil gaan, maar dat zou een vlucht heen en weer betekenen. Ook kwam ik bij het googelen van eilanden steeds maar weer op San Andres en Providencia uit, maar dat betekent zelfs nog meer vluchten. Bovendien zou ik dan op Providencia willen duiken en dan moet er weer 24 uur tussen vlucht en duik zitten. Na alle opties te hebben overwogen, vond ik het allemaal de reistijd niet waard en besloot ik aan de Caribische kust te blijven. Ik had eigenlijk nog een nachtje in het Valley Hostel staan, maar helemaal geen zin om weer een dag te wandelen en dat is wel wat je hier doet. Dit hostel is trouwens wel grappig. Wc en douche zijn gewoon buiten, je kan kakken met uitzicht. Mijn slaapkamer, een aantal trapjes omhoog is eigenlijk ook buiten met alleen lage bamboe muurtjes rondom, wel met klamboe. En als ik aan 1 kant over het muurtje gluur kan ik zo een douche in kijken. Privacy is ook zo overrated. Die laatste ochtend in het hostel was trouwens nog wel leuk want er kwam ineens een groepje aapjes langs. De receptie legde verderop wat stukjes banaan voor ze neer. Het waren heel, kleine, schattige aapjes. Zwartwit met een uitstekend snoetje. (Achter)neefje Abel heeft ze gevonden: het zijn pinche aapjes! Leuke verrassing. Ondertussen zat Ingmar (van Bogota) in een hostel in de buurt en vroeg of ik anders niet daarheen wilde komen. Prima plan, alleen zat ik bijna zonder cash en hebben ongeveer alle plaatsjes in de buurt geen pinapparaat. Pinnen bij hostels kan dan wel, maar met een toeslag van 5-8%. Bovendien wil je wel eens een taxi of straatverkoper met cash betalen. Dus ik besloot op een bus te hoppen terug naar een winkelcentum in Santa Marta om flappen te halen. Er stond serieus een superlange rij voor de pin. Ik was blijkbaar niet de enige die ervoor omreisde. Bijkomend voordeel van het winkelcentrum is wel lekker in de airco staan en frozen yogurt halen. Met weer ruim een miljoen in de portemonnee hopte ik weer op een bus, haalde m'n was op en sprong op de volgende bus naar El Rio Hostel. Een party hostel aan de rivier. Ingmar was hier al een paar dagen met een groep Nederlanders en die avond zou er een klein feestje zijn. Het leek een wat luxer hostel, maar toen ik halverwege de avond even ging plassen op de badkamer van mijn slaapzaal zag ik verdraaid nog aan toe een kakkerlak over mijn bed banjeren. En dan sliep ik nog wel op het bovenste stapelbed. Ik heb hem met mijn kussen een zwieper gegeven en voor het slapengaan 3x gecheckt of hij niet stiekem terug was gekropen. Ik zag hem niet meer. Een keer een feestje was wel weer leuk na al die dagen in de natuur. Lekker gedanst en nog een gast tegengekomen die ook bij de voetbalwedstrijd in Medellin was, Omar. Gezellige boel!

De dag erop pakten we de bus naar Costeno Beach, een stukje verderop. Eindelijk naar het strand! Overdag niet heel veel meer gedaan dan op het strandbedje liggen en in het zwembad zwemmen (de zee is nogal ruw daar, maar het geluid van de golven is heerlijk om naar te luisteren). Ondertussen had ik ineens pijn aan mijn jukbeen. Dokter Google vertelde me dat ik een bijholteontsteking had, de sudderende verkoudheid liep een beetje uit de hand. Gelukkig kreeg ik wat pijnstillers van iemand. 's Avonds was Paul er ook weer van mijn hike, een groep Nederlanders uit het Rio Hostel en nog eens 2 uit Bogota. 's Avonds werd er een gezellig vuurtje gestookt op het strand en waren er superveel sterren te zien. Ook in dit hostel was er een feestje, maar die muziek vond ik bedroevend. Een goede stimulans om niet al te laat te gaan slapen.

Maar wat nu te doen? Mijn terugvlucht was vanuit Cartagena. Ik had goede verhalen gehoord & gelezen over Rincon del Mar, maar was nog best een end achter Cartagena. Verder gaan veel backpackers naar Minca of Palomino. Alleen ga je naar Minca voor de natuur, met name watervallen en daar had ik er al veel van gezien. En van Palomino wordt gezegd dat het vooral feesten is. Hadden we ook net 2 nachten gedaan. Na wat speurwerk vond ik Hostel Jaba Jan, net buiten Palomino. Er stond dat er veel wildlife was, privestranden en dat je kon kajakken naar een mangrovebos. Dat leek me wel wat. Ingmar had nog 2 nachtjes voordat hij naar Bogota moest vliegen. Ik had bedacht na 2 nachtjes naar Cartagena te gaan. Omdat het hostel wat buiten Palomino lag stelde Ingmar voor de tweede nacht naar het Dreamers Hostel in Palomino te gaan, dus zo hadden we het geboekt. We zwaaiden weer naar een bus en lieten ons eerst afzetten bij een apotheek, zodat ik me wat paardenmiddelen kon laten aansmeren. Daarna hopte we op een scooter en bleek het hostel maar 4 minuutjes buiten het stadje te liggen. Lekker makkelijk! Het hostel ligt op een veldje, met her en der wat gebouwtjes en een overkapping met tafels en stoelen en eentje met hangmatten en chill stoelen. Zag er gelijk uit als een leuke plek! In 1 van de hangmatten zag ik ineens Jenni liggen! Die had ik in Medellin voor het laatst gezien, leuke verrassing. Het was echt een lekker plekje, er zaten ook veel backpackers die hier wat langer bleven plakken.

Ingmar & ik pakten een lunch mee van het hostel en huurden daarna een opblaaskajak. Heen was heerlijk stroomafwaarts, dus konden rustig om ons heen kijken. Geen aapjes gezien maar wel veel vogels. Eentje liep over de lotus bladeren heen en maakte heel grappige geluiden. Het klonk net of hij heel boos aan het kwetteren was. Volgens ons de inspiratie voor Angry Birds. Verder weer veel vlinders en andere soorten vogels. Af en toe sprong er een vis hoog uit het water. In de mangrove was het vreemd genoeg heel rustig qua dieren & geluiden, terwijl dat er pal naast ligt. We roeiden nog een stukje verder naar een bijna verlaten strand. Daarnaast lag een kustlijn vol regenbomen. Een prachtig plekje en een rustige zee, waar je goed in kan zwemmen. In het hostel zelf was ook wildlife aanwezig. Iemand spotte een grote, harige tarantula in de buitendouche, gezellig...Die avond (8 december) begon in Colombia eigenlijk al Kerst met Noche de Velitas (nacht van de kaarsjes). Daarbij pak je voor elk van je familieleden kaarsjes, die plant je naast de kant van de weg en dan wens je daar wat moois bij. De roze kaarsjes staan voor de liefde, de blauwe voor gezondheid en de gele voor geld. In het hostel zetten we ook kaarsjes neer. Later in het dorpje zagen we ze ook langs de kant van de weg flikkeren. In Palomino haalden we met een hele groep Argentijnse empanada's met superlekkere saus bij een kraampje. We hadden bijna haar hele winkel leeg gekocht. Daarna gingen we nog naar een jam sessie waar er echt super wild gedanst en gemusiceerd werd. Vervolgens ging de rest nog naar een strandfeestje, maar de pijn in mijn gezicht & hoofd trok weer op dus ik had er niet zoveel lol meer in. Ik stapte bij een scooter achterop om terug te keren. Altijd even spannend of je niet ontvoerd wordt. Het ging gelukkig weer goed  :).

De dag erop startten we badderend in de rivier bij het hotel. Zij met een kater knapten er zienderogen van op. Er zitten hier in de ochtend vaak brulapen (grappig woord, in het Engels ook: howler monkies), maar die lieten zich helaas niet zien. Voor de lunch haalden we weer empanada's in Palomino. We wandelden met een klein groepje door naar het strand daar. Het is maar een kleine strook strand. De zee is erg ruw en een groot stuk van de kust is afgekalfd. Maar de wind door je haar en het geluid van de golven is heerlijk. We zouden die nacht dus in Dreamers Hostel slapen, maar ik vond Jaba Jan zo'n leuk plekje, dat ik dacht, we checken 's avonds wel in. Terug bij Jaba Jan liepen we een paadje af naar nog een prive strand, veel mooier en beter begaanbaar dat het strand bij Palomino. In de avond deden we nog mee aan de pizza avond, je eigen pizza maken en bakken in de steenoven. Daarna dan toch maar naar Dreamers. Achteraf had dit helemaal geen zin. Het was niet veel dichter bij de weg dan Jaba Jan. Maar goed, we hadden al geboekt. Ingmar zijn bed was in eerste instantie ook nog eens dubbelgeboekt en er lag allemaal zooi op het bed. Waarvan 2 zwarte kruimeltjes bewogen, 1 vloog er zelfs weg. Ik denk dat het allemaal uit het rieten dak kwam vallen. Al met al geen aanrader. Die avond ging ik alleen even naar buiten om een fles water te halen. Toen liep ik plots Gina & Mike van Salento tegen het lijf! Die hadden net de vierdaagse hike met Fabian gedaan. Toch maar 1 cocktail dan, de Palomino Sour, errug lekker. Daarna wel gaan slapen, want ging de dag erop naar Cartagena. Een reis die zo'n 8-10 uur kan duren. Ingmar ging de dag erop richting Bogota en vanaf daar naar huis. Over Cartagena las ik online eigenlijk niet zoveel positiefs: toeristisch, veel verkopers die je lastig vallen. Maar ik zou daar dan nog 2,5 dag hebben en kon eventueel nog een dagje de Rosario eilanden bezoeken. Dat lezen je volgende keer in alweer de laatste blog!