Crazy onemanshow op Full Moon, spannende onderwateravonturen en mijn backpack aan de wilgen!

Nadat ik Angela het echte primitieve backpackers bestaan in Myanmar had laten zien, gingen de dametjes naar Koh Phangan voor de beruchte Full Moon party! Ik had al afgesproken om daar met Nina, een Australisch meisje dat ik in Laos had ontmoet, heen te gaan. Omdat Full Moon nogal een bekend fenomeen is wilden we ruim van te voren een treinticket boeken, helaas liet de verschrikkelijke slechte internetverbinding in Myanmar dat niet toe en haakte Nina op het laatste moment af dus kon die dat ook niet voor ons regelen. Bij het Inle Lake hadden we eindelijk een goede connectie en 3 van te voren boekten we op goed geluk online een ticket voor de nachttrein vanuit Bangkok.

Vanuit Myanmar stapten we op het vliegtuig, en vanaf daar op de trein naar het treinstation in Bangkok waar we plots nog maar 1,5 uur hadden voordat de trein vertrok. Onze internetbestelling was helaas niet doorgekomen, en alles was vol, behalve...derde klas met ventilator. Nou  vooruit maar, we wilden er immers een dag van te voren zijn aangezien er dan al een jungle party was die volgens iedereen doldwaas was! Dus even snel wat twijfelachtig streetfood ingeslagen en richting onze  coupe. Dat was met recht derde klas. We dachten eerst nog een (heel hard en klein bankje) voor onszelf te hebben, maar bij de tweede halte was ook die illusie voorbij. Naast onze stoelen zat toevallig geen ventilator, dus daar zit je met de ramen wijd open tussen allemaal Thai proberend een positie te vinden om in te slapen. De Thai gaan rustig tussen de stoelen op de grond liggen en kunnen in de meest vreemde posities slapen. Mijn lange lichaam laat dat helaas niet toe, dus toen we 's ochtends eindelijk Surat Thani bereikten maakte mijn hard een sprongetje. Na een ontbijtje met een gebakken eitje dat in de magnetron werd bereid (fascinerend), moesten we nog een uurtje wachten maar uiteindelijk hebben we in iets van 27 uur met trein, bus, tuktuk, ferry en taxi ons bungalowtje bereikt!

Die nacht eerst even een drankje gedaan met de andere backpackers op het terrein en daarna door naar de jungle party! Angela en ik pasten daar goed bij want we gedroegen ons als 2 aapjes door met lege buckets te spelen en die boven onze hoofden onder onze oksels en waar je het maar kon bedenken te houden. Toch voelden deze 2 aapjes zich niet thuis in deze jungle waar het veel te vol was met andere apen en enkele olifanten (zelfs wat walvissen gespot!) en hielden we het na iets van een half uurtje voor gezien. We hoopten maar dat dit niet betekende dat de Full Moon net zo rampzalig zou zijn.. T begon al een stuk beter toen ik Sophie op de preparty weer zag (mee in Cambodja en Thailand gereisd)!  Angela en ik raakten haar al snel weer kwijt toen we onszelf met zoveel mogelijk bloemetjes gingen behangen en met neon verf gingen beschilderen (hoort er helemaal bij) dus gingen we maar naar het strand waar het feest in volle gang was! In tegenstelling tot de jungle party hoefde je niet lang te wachten op je emmertje vol alcohol van twijfelachtige kwaliteit en hadden we meer dan genoeg bewegingsruimte! En wat trof mijn verbazing? Wie zag ik daar verdwaald over het strand rond wandelen? Jack Jake!

Ik heb je in mijn vorige blog nog verteld die naam goed te onthouden, dus mocht je hem zijn vergeten moet ik je berispen! Deze jongen die ik in Vietnam en wij samen in Myanmar hadden ontmoet leek een aardig wat rustig en normaal figuur. Echter op Full Moon ontpopte hij zich tot een volslagen achterlijke idioot. Hij was na 5 minuten zijn vrienden al kwijt geraakt en was buiten zijn zinnen zo blij om ons 2 te vinden. Als resultaat deed hij vele vreugde dansjes en liep nog steeds wat verdwaald rond om dan weer eens een steen op te pakken en te proberen die een stukje weg te gooien, hetgeen faalde, dan weer een parapluutje op zijn hoofd te zetten, dan weer de zee in te wandelen om te poedelen. Ondertussen hadden Angela en ik beide een schoen van hem te pakken die hij met geen mogelijkheid meer terug kon krijgen (zelfs niet van Angela die toch echt een stukje kleiner is) en hingen we de helft van de tijd slap van het lachen tegen elkaar aan terwijil we keken wat Jack Jake nu weer uitvoerde. Ook hebben we erg gelachen om alle droeftoeters die op het strand in elkaar waren gestort toen het licht begon te worden en de mensen die rustig in de zee aan het poedelen waren terwijl een meter verderop iemand in diezelfde zee zijn blaas aan het legen was. Om 8 uur 's ochtends kregen we toch wel erge honger en vertrokken op zoek naar ontbijt. Onze buikspieren konden ook wel wat rust gebruiken.

Koh Phangan is verder niet zo'n spannend eiland, het mooiste was eigenlijk het 'geheime viewpoint' van Denis (een Rus). De arme jongen zat alleen te dineren dus we nodigden hem uit aan tafel en als dank liet hij het uitzicht vanuit zijn appartementje zien, mooie kustlijn, bergen en gruwelijk veel palmbomen! Omdat er op Phangan weinig te doen was en we er een paar daagjes bleven omdat we besloten na de Full Moon een uitrustdagje te houden ontwikkelden Angela en ik om ongeveer om de dag een massage te doen. Als je in Thailand bent en je ziet een goedkope 'back, shoulders and neck massage' doe het niet! Geloof me het doet minder pijn als er een zwaarlijvige Birmeze vrouw op je staat te chillen. Deze vrouw vond al mn pijnpunten en drukte daar met alle macht op. Zo hard dat ik er zachtjes van moest kuchen. Oliemassages zijn wel een aanrader! Ook dan werken ze echter graag nog even aan je nek en rug. Ze leggen je handen op je nek en dan moet je je vingers in elkaar doen, vervolgens gaan ze je alle kanten op slingeren. Angela en ik noemden dit 'de achtbaan'', oh jeee we gaan weer in de achtbaan en moesten hier elke x vreselijk om giechelen wat erg aanstekelijk werkte bij de masserende Thai, elke x weer een feestje met ons ;).

Phangan hadden we vrij snel gezien dus hop hop naar Koh Tao om te duiken! Angela wilde graag voor haar Open Water gaan, die had ik op Phi Phi al gedaan dus ik dacht welja, dan ga ik toch voor mn advanced. Eigenlijk wilden we meteen met de duikcursus beginnen aangezien bij de meeste duikscholen ook accommodatie inbegrepen is. Helaas stak een virus daar een stokje voor. Angela zat van top tot teen onder de rode kriebelende vlekjes en mocht de komende 4 dagen niet duiken. Zo zaten we de 1e nacht noodgedwongen in een veel te duur veel te groot resort (alles zat vol na Full Moon) en de volgende 3 nachten in 1 van de meest crappy hostels waar ik tot dan toen had gezien (het water uit de douche stroomde niet, maar druppelde als het even mee zat). Gelukkig zat het wel vol gezellige backpackers en aangezien Angela de 1e dag ook niet in de volle zon mocht moesten we wel vol gebruik maken van het nachtleven en daarvoor vonden we dus genoeg gezelschap! Gelukkig is Koh Tao een veel charmanter eilandje dus hebben we ons daar 3 dagen zonder duiken prima vermaakt. Samen met Lynn, een Nederlandse solo backpacker, en een Afrikaan uit ons hostel een boot- en snorkeltripje gemaakt naar het aangrenzende eilandje en alle strandtenten uitgeprobeerd en 's avonds heerlijk gebarbecued met vers seafood, beslist geen straf :).

Na wat onderzoek besloten we onze cursussen te gaan doen bij Big Blue Divingm aangeraden door mijn duikinstructeur van Phi Phi en meerdere andere backpackers, daar hoorde ook een enorme room upgrade bij! Een douche waarmee ik de shampoo van de afgelopen 3 nachten eindelijk uit kon spoelen en een paar stapjes van het strand verwijderd. De Open Water van Angela duurde 4 dagen en mijn cursus slechts 2, dus terwijl zij een dutje deed bij de instructievideo's vermaakte ik me op het terras van Big Blue met 2 giechelende obers uit Myanmar. De dag erna dook zij in het zwembad en chillde ik op het strand met, (3 x raden wie?) Jack Jake! Ik zweer het je, we hebben volgers, die gelukkig nog bijna net zo gek was als met full moon. De dag erna mocht ik dan ook eindelijk beginnen. Vol verwachting keek ik uit naar mijn duikinstructeur. Het bleek een zwaarlijvige vent te zijn die een beetje om mijn oom Hans lijkt (no offence oom Hans, maar dat is niet zo'n tropische verrassing als de gemiddelde duikintructeur). Gelukkig was hij wel reuze aardig en had hij een geinig Noord Engels accent zodat 'buddy check' als 'booty check' klonk. De 1e dag stonden een navigatie duik, een best buoyancy en 's avonds een night dive op het  programma. Dat was dus onderwater navigeren met een paspoort, op je kop onder water hangen en nog lkr een btje rond gluren.

Het toppunt was voor mij wel echt de nachtduik! De zee was nogal ruw dus we gleden aan een hevig bewegend touw met zaklampen naar beneden. Beneden was de stroming gelukkig een stuk minder. Als je gaat duiken heb je altijd een 'buddy' die je in de gaten houdt en die jou in de gaten houdt, da's altijd wel belangrijk maar zo in het donker is het nog belangrijker dat je elkaar niet kwijt raakt, dus ik en mn Duitse buddy (meisje) besloten hand in hand rond te flipperen, dat scheelt ook weer zoeken naar je buddy zodat je lkr naar het onderwater leven kan kijken. Mn duikinstructeur vond dat nogal grappig en seinde een hartje naar ons, maar lachen onderwater is moeilijk man. Daarna gingen we met z'n allen op onze knietjes in het zand zitten en hielden allemaal onze zaklamp tegen onze buik zodat het helemaal donker was. Daarna mochten we met onze handjes wapperen en zagen we om ons heen het fluorescerende plankton oplichten. Verder op onze speurtocht onderwater zagen we een gigantische schildpad rustig een grot uit peddelen en blue spotted ribbon tailed stingrays over het water glijden, prachtig! De volgende ochtend vroeg op voor een deep dive. We zakten af tot wel 28,5 meter diepte en ik mag voortaan tot 30 m. diepte duiken. Naast dat we tussen gigantische scholen vissen door peddelden deden we wat spelletjes. We hadden 2 rauwe eieren mee naar beneden genomen, en hoewel de eierdooier van het eerste ei meteen door visjes werd op gegeten hebben we met het andere eierdooier ping pong onder water gespeeld, dat kan daar gewoon door de hoge druk die erop staat, ook deden we een kleurtest, de instructeur had een gekleurd bandje om en we schreven allemaal op dat deze paars was. Boven water bleek ie hartstikke rood, maar omdat er onder water steeds minder licht stralen door komen wordt de reflectie anders en verlies je met de zoveel meter een kleur, Rood is de eerste die je niet meer waar kan nemen. Ook werd nog even getest of we niet 'narcotic' waren (als je heel diep gaat kan je je gek gaan gedragen, zo zijn er duikers geweest die hun mondstuk aan de visjes aanboden of pardoes hun duikcomputer begroeven), door onze naam achterstevoren te spellen, was gelukt. Tot slot nog een wreck dive! Dus rond een Japans wrak uit de tweede wereld oorlog gezwommen. Vissen vinden het blijkbaar erg leuk om kapiteintje te spelen want daar was ook weer erg veel zeeleven te zien! Die avond waren we beide voor onze cursus geslaagd, dus mocht er eindelijk weer gefeest worden! Omdat we dat al een paar nachtjes niet gedaan hadden gedroegen we ons  op ons allerraarst en hebben onze duikinstructeurs verbaasd. Ook vond ik een duikinstructeur die tot duikinstructeur was opgeleid door mijn instructeur van Phi Phi, dus die nog even een fotootje gestuurd. De volgende dag op nachtboot om naar mijn 1 na laatste stop te gaan, terug naar Phi Phi!

Ik had via fb even geregeld dat we weer konden slapen in het hotel van Aoy waarmee ik in februari mee naar haar ouders was gegaan. Zij was er die dag nog niet, maar ik kwam Pet al wel tegen. Het weer was helaas een stuk minder dan in februari, dat wil zeggen, de eerste dag goot het van de regen! Gelukkig hield deze 's nachts op, dus Angela en ik gingen met de voetjes los op het strand, terwijl gespierde boys nog steeds de gebruikelijke vuurshows opvoerden. Kwam ook nog eens 2 oude bekenden (Shorty en Devo) tegen, dus dat was lachen. De volgende dag scheen gelukkig de zon en deden we een boottochtje naar de omringende eilandjes. We bekeken de brutale aapjes op Monkey Island die toeristen die dichtbij kwamen in de tepel knepen en hun zonnebril op zetten. Op de terugweg sloeg het weer helaas weer dusdanig om dat we de zwemvesten aan deden i.v.m. de kou en Phi Phi Don (waar we verbleven) in nevelen gehuld was. Gelukkig stuurde de bootbestuurder ons veilig naar huis met ons mini longtailbootje door de enorme golven. Aangezien Angela de nacht ervoor 1 bucketje te veel op had, ging ik 's avonds met de Thaise boys op stap (incl. Pet van het hotel). Dit was een enorme giller wat na een paar biertjes stonden de arme mannetjes te wankelen op hun benen, dus om een uurtje of 2 hielden we het voor gezien.

Maar goed ook want we hadden besloten om onze 1 na laatste dag op Phi Phi nog een fundive te doen. Dit deden we bij Barakuda waar ik in feb ook gedoken had. Mijn favoriete duikinstructeur zat inmiddels op een boot naar Indonesië, maar Juan was een hartstikke leuke vervanging en bovendien kreeg ik er 10 % korting omdat ik er al had gedoken. We gingen voor 2 duiken in de middag. Door de weersomstandigheden was er wel wat meer stroming waardoor het harder werken was en we dus ook sneller door onze lucht heen raakten. Tussen de eerste en 2e duik hadden we een uur voor lunch en om onszelf te vermaken op het dek. Maar wij dachten, hee laten we niet alleen onszelf maar ook alle anderen op de boot vermaken! Dus zongen Angela en ik prachtige Nederlandse kinderliedjes en sloegen met onze stalen kopjes op de maat mee op de bank. Er was 1 onnozelaar die de avond ervoor een beetje te veel had gedronken (nooit te gek doen de avond voordat je gaat duiken!) die ons mededeelde "You two are the worst for a hangover!" Hij wilde ons het liefst de boot afgooien, maar zo ver kwam het gelukkig niet. Onze tweede duik zwommen we langs een grote wand voor met koraal en visjes en daarna was het alweer ons laatste nachtje op Phi Phi. 1 van mijn Thaise vriendinnetjes (Pui) was jarig, dus alle Thai waren ook van de partij en het werd weer een mooi avondje!

Daarna gingen we op de ferry richting Surat Thani om de nachtbus naar Bangkok te pakken  (20 eurootjes). In Bangkok hadden Angela en ik nog 1 laatste nachtje samen, dus de buckets vlogen ons weer om de oren. De volgende dag hebben we ons nog met Henna laten bekliederen en heb ik nog even ingeslagen tot 's avonds het onvermijdelijke afscheid volgde wat we beiden tot het laatste moment probeerden te ontkennen. Ik op de bus naar het vliegveld en Angela nog een nachtje Bangkok om de volgende dag op het vliegtuig naar Vietnam te pakken. Geen leuk moment natuurlijk. Donderdagochtend haalden mn ouders me van Schiphol en de daaropvolgende dagen heb ik vooral geslapen en nog lekker ontkent dat ik thuis was. Ik kon me ook nauwelijks buiten vertonen want ik had mn vrienden verteld dat ik zondag thuis zou komen zodat ik ze zaterdag op de feestweek kon verrassen. Helaas miste ik hierdoor hun ontvangst in klederdracht, maar de verrassing was uitstekend gelukt! Gillende meisjes! (en jaaa van blijdschap!)

iOntkennen dat ik terug ben wordt nu steeds lastige. Woon sinds gisteren weer in Haarlem en moet toch echt een baan gaan zoeken. Wat het leukste is wat ik heb mee gemaakt vind ik lastig te zeggen. Toen ik tegen Jasper zei ping pongen onder water met een eierdooier vond hij dat een belachelijk antwoord en lachte met nogak uit, dus die valt af, maar geef toe, het is lastig kiezen tussen wakker worden tussen de wilde dieren in een echt Thais huis, Nieuw Jaar vieren met een vier dagen lang durend watergevecht, douchen onder een waterval in Sapa, en ga zo maar even door. Ik kan alleen maar zeggen dat elk land zijn charme heeft, dat ik me ontzettend thuis heb gevoeld tussen de vriendelijke Aziaten die net zo veel lachen als ik en de backpackers die net zo gestoord en vrij zijn als ik. Ik kan dan ook niet beloven dat ik langer dan een jaar in het  land blijft, want ik ben hier te goed in. Inmiddels ben ik mn bijna 6000 foto's aan het uitzoeken en selecteren, dus die  kom ik binnenkort graag showen, ook kan ik enorm lkr Thais koken nu dus dat zit er ook wel in. Ik voeg zo nog een paar fotootjes bij, en dan zeg ik, nog een jaartje uitkijken naar nieuwe blogs vol Charlotjes avonturen! Bedankt voor het volgen en aan Angela: heeeeel veel plezier! Ben gruwelijk jaloers en kom verdorie snel weer thuis!

xxxxx