Moving on....en Padi in the pocket!

Vorige keer wist ik nog dat ik ruim een week weg was en het tijd werd voor een blog, inmiddels heb ik al geen idee meer hoeveel dagen ik weg ben, maar genoeg om weer een verhaaltje te schrijven. Grappig hoe snel je het afleert om data en de tijd in de gaten te houden. Elke x als we bij de duikcursus een datum moesten invullen vulde ik de verkeerde in of moest het vragen (en ja, dat was 4 dagen achter elkaar).

De kookcursus in Chiang Mai was leuk! 6 gerechten leren maken, een beetje door de kruiden en groentetuin gewandeld, erg leerzaam. Zo denk je bijvoorbeeld dat dat Thaise voedsel hartstikke gezond is, rijst en groente enzo. Maar nee hoor, in elk gerecht gaat een flinke lepel palmsuiker! Ook waren we in restaurants steeds verbaasd hoe snel het eten klaar was, dus dan ga je denken dat ze het misschien alleen hoeven op te warmen, maar alles is gewoon echt zo snel klaar! Vuur vol aan en bijv. de garnalen maar 15 seconden koken. Alleen het pittigste gerecht dat ik tot nu toe in Thailand heb gegeten was de Tom Yam Kuhn (soepje) die ik zelf had gecreerd, die kleine chili's zien er zo onschuldig uit..Rode wangetjes en zweten! 

Na Chiang Mai ben ik samen met Hidde en Joost op het vliegtuig naar Krabi gestapt, een nogal IJmuidens aandoend oord, dus snel op de bus naar Raileh beach gestapt. Ook een vreemd oord, de meeste luxe hotels afgewisseld met de meest crappy bungalows met de wc's in een gat buiten. Heel relaxed sfeertje dat aardig naar wiet rook. Daar wordt ook niet geheimzinnig over gedaan, je vindt overal borden met teksten als 'come and joint us'. De volgende ochtend wilden we de vroege boot naar Phi Phi nemen want we hadden nog geen accommodatie geboekt. Joost wil 's ochtends nog even wat van het balkon pakken en daar was hij net op tijd mee want het volgende moment wordt het balkon overgenomen door een stuk of 5 apen die met de zwembroek van de buurman aan de haal gaan en de glazen naar de grond gooien. Tis een geinig gezicht want ze pakken de zwembroek ook van elkaar af enzo. Geen idee wat ze er mee van plan waren, want echt, die zwembroek was duidelijk veel te groot.

Op naar Koh Phi Phi! Wauw...echt waar..de bootreis alleen al! Het is zo ontzettend mooi! Het barst van de al dan niet bewoonde eilandjes en rotsen en kliffen die uit het water opstijgen. Een tijdje rondgelopen en kamers bekeken en uiteindelijk kwamen we uit bij hotel H.C. Andersen (je vraagt je vast af waarom ik dit nutteloze detail met je deel, maar hee als je je dat echt afvraagt had je eigelijk beter moeten weten want dit krijgt natuurlijk nog een staartje). Direct door naar Barakuda Diving School waar Hidde al een contactje had. We konden meteen met de duikcursus beginnen en dat klinkt natuurlijk enorm spannend en leuk maar dag 1 hield dat in dat Joost en ik naar 5 ontzettende suffe leuk bedoelde video's keken die voor mn gevoel elk een uur duurde en wat testjes invulden. Dus je begrijpt..om hieraan te ontsnappen moesten we 's avonds het strand verkennen. Daar heerst zo'n enorme party sfeer en het is gewoon zoveel makkelijker om halve liters bier te kopen dan om steeds maar heen en weer te lopen dat we er de volgende dag achterkwamen dat lichtelijk katerig duiken geen pretje is.

Dag 2 kregen we nog een beetje theorie maar ontmoetten ook onze duikinstructeur om de eerste skills zoals het opzetten van je uitrusting te leren. En dat was geen tegenvaller! Hello there duikinstructeur from heaven! Foto's komen volgende x, beloofd haha. Hij is ook nog een aardige en grappige gast dus dat klikte goed met mij en Joost. Dan ga je met je pakkie aan naar het strand om de eerste dingen te leren. Je gaat totaal nog niet diep maar moet meteen al best veel dingen doen zoals je masker onder water op en af en het water eruit werken, van mondstuk wisselen enzovoort. Dus al heel veel geleerd meteen. Omdat Hidde een andere cursus doet dan wij (rescue diver) waren we hem 's avonds kwijt. We troffen hem aan bij de tafel voor de receptie van het hotel waar de Thaise werknemers lekker zaten te bbq'en. 1 van hen was jarig dus dat werd aangevuld met een koelbox vol met de meest uiteenlopende alcoholische versnaperingen, waaronder likeur die naar Fishermans' Friends smaakt, maar dan echt! We waren eigenlijk van plan om uit eten te gaan maar ze zeiden nee joh haal maar wat vis dan kan het op de bbq. Dus toen hebben we een overdadige hoeveelheid vis gekocht (een stuk of 6) en natuurlijk wat wodka en ijs om aan te vullen en vervolgens ging Pet (de birthdayboy) het helemaal voor ons kruiden en garen, perfect! 

Klein minpuntje...de volgende ochtend om 07:45 op de duikschool aanwezig zijn om de boot te pakken om te duiken. Geen tijd voor ontbijt en wederom lichtelijk katerig aangekomen. En dan helpt die droge lucht uit je luchtfles en het af en toe per ongeluk inslikken van zeewater niet mee, wat ertoe leidde dat ik alleen met moeite 1 banaantje heb gegeten en Joost de vissen eten heeft gegeven (ja, ik bedoel wat je nu denkt vissen houden ook van gerecycled voedsel). Maar, ook wel genoten! Je moet nog veel skills doen maar je hebt ook wel tijd om een beetje om je heen te kijken, en we waren lucky, een morene uit een gat zien komen en een supergrote schildpad over de bodem zien voortbewegen. En ja, ik heb Nemo gevonden :D.En dan liet Paul, onze instructeur ons af en toe 1 voor 1 bijvoorbeeld een garnaaltje zien dat uit een gaatje kwam kruipen of iets anders grappigs. 2 duiken gedaan met een uurtje pauze ertussen. 's Avonds waren Joost en Hidde zo onmogelijk traag dat ik zelf maar weg ging om een hapje te eten. Maar de mensen van het hotel riepen me er weer bij en ik kreeg zoveel verse krab en squid dat er geen volgende stop meer nodig was.

Nou maar eens echt redelijk op tijd naar bed gegaan want de dag erna de laatste dag duiken..en we voelden ons funky fresh! De omstandigheden waren heel goed, nog een paar skills gedaan maar ook heel veel fundiving en suuuper veel haaien gezien, heel vet. Weer 2 duiken gedaan, volgens mij beide iets van 40 minuten. Dan met zonsondergang terug varen, heerlijk dagje. Het duiken ging ook echt heel goed, leuk om te zien hoe snel je bijleert. 

De dag erop verlieten de jongens het eiland, want Joost zijn scooter was weer gevonden, dus die moesten terug naar Chiang Mai. Het hotel werd hierdoor nogal onbetaalbaar dus via Aoy (ja dat is een naam) verhuist naar de dorm van Pui (wederom een naam, beide vrouwelijk) in de straat er tegenover. 's Avonds zat ik een beetje voor de dorm te chillen toen Pet langs kwam en me mee vroeg voor een bbq, dus jeee weer met de Thai eten! Je komt er al snel achter dat het een heel klein eilandje is waar veel mensen langere tijd blijven. Ik heb in heel korte tijd al heel veel contacten gemaakt. Zo'n dorm dat klinkt..ja..wat minder, 16 personen in 1 slaapkamer, airco op standje diepvries, matras van 2 cm dik, maar het heeft ook heel veel voordelen, je hebt altijd wel iemand die die dag hetzelfde wil doen als jij, om mee te eten, om mee te feesten. 

Het was niet helemaal volgens planning maar ik zit nog steeds in Phi Phi, maar met een goede reden! Je komt er meteen achter waarom je ook eigenlijk niet te veel moet plannen. Eergister kwam Aoy van het hotel naar me toe en vertelde me dat ze morgen (1 maart) naar haar hometown Nakhon Si Thamarrat gaat, een stadje op het vaste land hier vlakbij. Haar familie woont daar nog en ze hebben een viering omdat haar vader een monnik gaat worden, en ze heeft me gevraagd om mee te gaan! Superleuk, kan dan bij hen slapen, gaan die viering mee maken, en wordt daar rondgeleid. Er is ook bijv een hele grote tempel en het is helemaal niet toeristisch dus ze vertelde me dat mensen allemaal gaan proberen Engels tegen me te praten, wat ze niet kunnen, en me van alles gaan laten proeven enzo. Ik was eigenlijk van plan om door te hoppen naar Koh Lante en Koh Lipe, maar dat gaat nu niet meer lukken omdat ik 9 maart naar Phnom Penh vlieg. Dus had er nog maar wat nachtjes Phi Phi aan vast geplakt en ga dus lekker mee. 4 of 5 maart komen we weer terug en dan ga ik 8 maart naar Phuket zodat ik 9 maart daarvandaan kan vliegen.

Nog een btje Thaise logica? Nou vooruit dan. Wat is het woord voor 'kat' en Thai? Dat is 'Meo'! naar het geluid dat ze maken. For some reason hebben alle Thai een lange eigen naam maar noemen krijgen ze ook een korte roepnaam. Ik had het daar met Aoy over en vroeg wat Aoy betekende, nou dat betekende niks. Toen vertelde ze de roepnamen van haar broers, voor de literaire kenners onder ons, het klonk als de namen van de eikelmannetjes die boskabouter Paulus ontmoette en kwam neer op iets van 'Ut' 'Ot' 'It' en 'At.' Als je dan snel achter elkaar zegt 'Aoy, Ut, Ot, It, At' klinkt dat te grappig. Dus Aoy had een x aan haar vader gevraagd waarom heb je ons zulke belachelijke namen gegeven? Nou gewoon. Dit vond ie makkelijk. En ik moet toegeven als je iedereen aan tafel moet roepen ben je inderdaad snel klaar.

Tot de volgende update! Liefs