Riga door de ogen van onze local Christian

Oke, even voor we beginnen, als je naar Letland gaat, dan denk je waarschijnlijk, joh, geen tropisch klimaat (dat klopt ook), laat ik die anti muggenspray maar thuis liggen...Slecht idee! Op inmiddels dag 4 heb ik alleen al op mijn rechtervoet 8 muggenbulten, dus ze zijn bloeddorstig hier.

Maar...terug naar het begin. Letland, daar zijn we dus. Hoe we hier nu zo bij kwamen? Christian woont er! Christian hebben we een aantal jaar geleden in Macedonie ontmoet. De arme jongen vond het zo gezellig met ons dat hij meeging op een Nederlandstalige tour vol bejaarden (wisten wij veel) en sindsdien..onafscheidelijk ;). Het jaar erna wilde hij ons opzoeken, maar ja covid. Dus vorig jaar was hij eindelijk in NL. 2022 heeft hij een jaar lang gereisd, met o.a. als doel om zijn nieuwe woonplaats te bepalen. Engeland kan hem niet meer bekoren. En na zorgvuldig onderzoek, je raadt het al, bleek Riga the place to be. Jonge, progressieve inwoners en veel mogelijkheden. Wat visum gezeur verder woont hij er nu en werkt in een hostel, hoogste tijd dus voor ons om langs te gaan. 

Van Schiphol naar Riga ben je er eigenlijk zo! Iets meer dan 2 uur vliegen en dan met de bus een paar haltes en ineens ben je in een ander land. Christian werkte nog, dus we dropten onze koffers en gingen gelijk de stad in. We zaten in het Cinnamon Sally Hostel, tussen de oude stad en de buitenwijken in. Via tunnels kan je makkelijk onder de grote wegen doorlopen. We lieten de oude stad nog even links liggen en gingen op zoek naar eten bij de centrale markt. De markt zit in hallen die de Duitsers na de Eerste Wereldoorlog aan Letland hebben gegeven bij wijze van afbetaling na WO1. Het waren oorspronkelijk hangars waar zeppelins in stonden, ietwat ingekort en bemetseld vormen het nu fraaie ronde markthallen. In hal twee vonden we al gelijk allerlei lekkers. We kozen voor een stuk pie met ham & zuurkool en Khinkali en nog een leuk klein broodje. Er zitten veel schattige oude vrouwtjes achter de kraampjes, veelal in bloemetjes kledij. Op de markt kan je naast eten dus ook kleding vinden. Bijna knap hoe lelijk dat allemaal is. Een soort soepjurken met bloemetjes erop.Hierna liepen we verder naar de Academy of Sciences, een heel groot Sovjet gebouw, waarin je naar boven naar het platform kan klimmen. Wat denk je? Sovjet gebouw...mooi of lelijk? Nou deze is een uitzondering en vonden we wel mooi, past ook wel in de omgeving. 

Toen toch even doorgelopen naar het oude centrum, dat op de Unesco Werelderfgoedlijst staat. Ziet er allerkeurigst uit, kinderkopjes, gekleurde huisjes, her en der een standbeeld. Ook wel je Ierse Pub en Australische Sportbar. Ineens zagen we een ander zaakje dat alleen maar kersenlikeur verkocht, ik dacht dat kunnen we wel even proeven en zei nog: tenminste iets lokaals. Bleek het Oekraiens te zijn... Nou ja, ligt wel dichterbij dan Australie.

Inmiddels zat Christian zijn dienst erop, dus gingen we even bijkletsen in het hotel en daarna een hapje eten bij Lido. Dat heeft een buffet, maar wel lekker gevarieerd eten. Qua lokale gerechten hadden we koude bietensoep met dille, een aardappel pannenkoek gevuld met cottage cheese en rogge-knoflookbrood, lekker hoor! De rest van het eten is zwaar en vullend, dus schep vooral niet te veel op. Daarna tijd om de stad te verkennen met onze local (hij woont er toch al vier hele maanden)! Als je de Bolt app downloadt kan je zo ongeveer overal in de stad elektrische stepjes pakken. Er zijn alleen delen van de stad waarmee je er niet mag komen, dan gaat hij piepen en langzamer rijden. Helaas deed mijne dat ook op een random stuk waar Angela en Christian gewoon voor me uit zoefden! Uiteindelijk wel weer ingehaald en toen waren we bij onze bestemming: de oude haven. Aan de rand van de stad heb je een pier, met een verlaten warenhuis, oude stukken beton met graffiti en een mooie zonsondergang, mochten er geen wolken zijn. Die waren er wel, maar overdag goed weer gehad en alsnog een leuke plek. Daarna door naar het Radisson Blue Hotel. Dit is namelijk het hoogste punt van de stad waar je zonder betaling in kan. Een van de twee liften is helemaal van glas, zodat je op de weg naar boven alles onder je steeds kleiner ziet worden. In de bar van het Radisson natuurlijk een cocktail besteld en dit waren echte kunstwerkjes! Super mooi versierd en heerlijk van smaak, als je in elk geval van zoet houdt. Zo sloten we de dag af en gingen terug naar het hostel.

Voor dag 2 had Christian 25 graden en zon voorspeld, maar het was grauw en regenachtig. Laten we zeggen dat hij andere talenten heeft. We besloten eerst naar het bezettingsmuseum te gaan. Letland is nogal lang bezet geweest...na WO2 kwamen de Sovjets weer terug. Pas sinds '91 zijn ze weer onafhankelijk. Het museum heeft errug veel info, dus daar hebben we een deel van gelezen en toen zijn we thee gaan drinken om ons hoofd leeg te maken voor de alternatieve free walking tour. Deze gaat niet door de oude stad, maar juist door de niet toeristische voorsteden. Onze gids, Caspars, was goed te volgen en wist het leuk te vertellen. Ik zal niet alles nakauwen, maar 1 frappant feitje dan. De huizen in de voorsteden zijn van hout gemaakt, terwijl die in de binnenstad van steen zijn. Waarom? Als er weer eens een land Riga probeerde te bezetten, vluchtte men naar de binnenstad en vervolgens zetten ze zonder pardon de voorstad in de fik. Zo kon de vijand niet meer ongezien toetreden. Beetje rigoureus wel he? Zo zie je maar dat steeds bezet zijn je niet in de koude kleren gaat zitten.

Hierna verkenden we nog 2 mooie straten, te weten Elizabeth straat en Alberta straat. Aan weerszijden gesierd door, ik zou zeggen neomodernistische, gebouwen. Het deed een beetje Weens aan, maar dan met meer kleur. Daarna dachten we: laten we eens zo'n schattig, ouderwets trammetje pakken. Ik bestelde 2 tickets bij het vrouwtje voorin, maar die sprak geen Engels en had ook geen tickets. Ze wuifde ons wel naar binnen, toen hebben we maar even zwart gereden. We sloegen nog wat snacks in bij de Zeppelin markt voor onze roadtrip de dag erna en gingen vervolgens met Christian naar de Kartel Bar voor Happy Hour! Moesten we alweer cocktails drinken, heel vervelend. Het was weer uiterst gezellig en we spraken af hem de dag erna met onze auto op te pikken bij zijn huis. Hij had namelijk een dagje vrij, dus dat kwam perfect uit. Indrukken van Riga: mooie stad, rustig, grotendeels autoluw, erg schoon en geen Nederlanders tegengekomen. Dik tevreden. 

Nog wat feitjes over Letland om af te sluiten. Letland is groter dan Nederland, maar heeft maar 1,8 miljoen inwoners, waarvan er 500.000 in Riga wonen, toch voelt de hoofdstad niet druk aan. Het Lets heeft 7 naamvallen :O, wat doen ze zichzelf aan. Namen worden daar ook in meegenomen. Daardoor lijkt het alsof alle mensen in meervoud bestaan (Kaspars of Igors) of ineens in een meisje veranderen: in sommige constructies moet Christian zichzelf Chistianna noemen. Terwijl dat in het Lets ook een populaire meisjesnaam is. Nou, genoeg voor vandaag. Volgende keer pilsen, paleizen en een spookstad. Stay tuned!